Aby wyhodować owoce dzikiej róży w domu, zakop łodygę do odpowiedniej wysokości. Sadzonki te powinny mieć około 25 centymetrów długości, aby jedna część była zakopana, a druga pozostała na powierzchni. Dlatego zakop łodygę do około 15 centymetrów i zostaw około 10 centymetrów na zewnątrz. Jeśli chodzi o pojemnik, ważne Dzika róża przeciwdziała chorobom przyzębia. Jeśli chcesz, by twoje dziecko miało zdrowe zęby, musisz zadbać również o stan jego dziąseł. W tym celu przydatne będą preparaty z owoców dzikiej róży, która ogranicza krwawienie i stany zapalne dziąseł. Owoc róży - zioła do zaparzania do stosowanai wspomagajaco w stanach niedoboru witaminy C. Skład. 100 g produktu zawiera 100 g owoców róży. 100 g produktu zawiera nie mniej niż 300 mg Witaminy C (kwasu askorbowego) Dawkowanie. Podanie doustne w postaci odwaru. Pellet Dzika Róża na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz! Dzika róża doceniana jest przez specjalistów ze względu na silne właściwości przeciwzapalne, które są wykorzystywane w chorobach reumatoidalnych. Badania pokazały, ze spożywanie 0,5 g sproszkowanych owoców dzikiej róży dziennie przez okres 4. miesięcy łagodzi ból oraz zwiększa ruchomość chorych stawów. Siła działania Dzika róża z wyglądu charakteryzuje się czerwonymi owocami o kulistym kształcie. W Polsce istnieje ponad 20 gatunków róży, jednak w celach leczniczych stosuje się głównie różę dziką. Warto wspomnieć, że w kosmetyce stosowane są nie tylko owoce, ale także nasiona i kwiaty. Tworzy się z nich głównie olejki aromatyczne. . Celiakia to choroba o charakterze autoimmunologicznym, związana z nietolerancją glutenu. U chorych na skutek celiakii dochodzi do zaniku kosmków jelitowych, co z kolei powoduje zaburzenia wchłaniania, niedożywienia i niedoborów składników odżywczych w organizmie. Jakie objawy daje celiakia, co ją powoduje, i jak wygląda leczenie tej choroby? Celiakia — co to za choroba? Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, spowodowaną przez niewłaściwą reakcję odpornościową organizmu, związaną z nietolerancją glutenu. Owiany już złą sławą gluten, to mieszanina białek obecnych w zbożach, tj.: pszenicy, owsie, jęczmieniu i życie. Jest on wszechobecny — znajduje się w pieczywie, makaronach, a nawet wędlinach, jogurtach i słodyczach. Gluten nie ma istotnych wartości odżywczych dla organizmu, w dodatku jest ciężkostrawny dla naszego układu pokarmowego. Dla większości osób gluten nie stanowi problemu, jednak coraz częściej występują przypadki, jak w przypadku celiakii, gdy gluten obecny w diecie prowadzi do poważnych kłopotów zdrowotnych. Fot. iStcok U osób cierpiących na celiakię gluten przyczynia się do zaniku kosmków jelitowych, które odpowiadają za przyswajanie substancji odżywczych z pożywienia. Niewłaściwa ich praca prowadzi do zaburzeń wchłaniania i niedoborów składników odżywczych w organizmie. To może prowadzić do niedożywienia, a nawet wyniszczenia organizmu, co jest sytuacją zagrażającą życiu chorego. Statystyki pokazują, że celiakia występuje u ok. 1% populacji, i dwukrotnie częściej dotyka kobiety. Celiakia jest chorobą genetyczną, której ryzyko rośnie, jeśli cierpi na nią krewny pierwszego stopnia (rodzice, bracia, siostry, dzieci) lub jedno z bliźniąt jednojajowych. Celiakia może dotknąć osoby w każdym wieku. Pierwsze objawy najczęściej obserwuje się w dwóch przypadkach — we wczesnym dzieciństwie oraz u osób między 30. a 50. rokiem życia. U dzieci objawy, jakie daje celiakia, pojawiają się po miesiącu od wprowadzenia do diety produktów zawierających gluten. Celiakia — przyczyny Celiakia nie ma jednej przyczyny. Choroba może wynikać z zaistnienia różnych czynników, takich jak: genetyczne; środowiskowe; metaboliczne; immunologiczne; zakaźne. Celiakia — objawy: pełnoobjawowa, nietypowa, celiakia bezobjawowa Objawy choroby trzewnej mogą pojawić się nagle. Ich natężenie i przebieg może być różny, dlatego też rozróżniamy trzy oblicza choroby: pełnoobjawowe, nietypowe i bezobjawowe. Celiakia pełnoobjawowa (klasyczna, jawna) — objawy Celiakia tego typu najczęściej dotyczy dzieci, osób w podeszłym wieku, oraz kobiet ciężarnych. Charakteryzuje się ona: przewlekłą biegunką tłuszczową lub wodnistą, w której stolce są luźne, cuchnące i połyskujące; spadkiem masy ciała u dorosłych; zahamowaniem przyrostu masy ciała oraz zaburzeniem wzrostu u dzieci; bólami brzucha, wzdęciami, powiększeniem obwodu brzucha; zaburzeniami wynikającymi z nieprawidłowego wchłaniania mikroelementów, makroelementów oraz witamin (np. anemia, osteoporoza). Fot. iStock Celiakia nietypowa — objawy Celiakia nietypowa, mimo że występuje znacznie częściej od celiakii klasycznej, jest trudna do zdiagnozowana, ze względu na niewielkie objawy. Najczęściej do ich nasilenia dochodzi w wyniku infekcji, urazem tkanek miękkich, oraz ciążą. Celiakia nietypowa powoduje następujące objawy: zaburzenia układu krwiotwórczego — niedokrwistość z niedoboru żelaza; zmiany skórne i błon śluzowych — nawracające afty, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej; zaburzenia związane z nieprawidłowym wchłanianiem wapnia (osteoporoza, złamania patologiczne, niedorozwój szkliwa zębowego, bóle kostno-stawowe) zaburzenia ruchomości stawów — zapalenie stawów; nieprawidłowości neurologiczne i psychiatryczne — padaczka, depresja, ataksja, nawracające bóle głowy, zaburzenia koncentracji uwagi; zaburzenia układu rozrodczego — skłonność do poronień, niepłodność, obniżone libido, zaburzenia potencji; zaburzenia pracy wątroby: stłuszczenie wątroby, podwyższone stężenie cholesterolu we krwi. Celiakia bezobjawowa Celiakia bezobjawowa nie powoduje objawów klinicznych choroby, natomiast w surowicy krwi obecne są swoiste przeciwciała (IgAEmA). Jeśli przy tym mówimy kosmki jelitowe są prawidłowe, mowa jest o celiakii latentnej. W przypadku pacjentów bez objawów klinicznych, ale z zanikiem kosmków jelitowych, mowa jest o tzw. celiakii niemej. Celiakia — badania Przy wystąpieniu takich objawów, nie należy samodzielnie usuwać glutenu z diety, co jest ważne, by podczas badań zyskać obiektywne wyniki. Trzeba natomiast skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi wywiad i zleci oznaczenie przeciwciał przeciwko transglutaminazie tkankowej (enzymowi biorącemu udział we wchłanianiu glutenu z jelit) oraz tzw. endomysium mięśni gładkich jelit, oraz deamidowanej gliadynie (DGP). Lekarz skieruje pacjenta do gastroenterologa, który wykona dalsze, bardziej szczegółowych badań dodatkowych, takich jak np. biopsja jelita w trakcie badania endoskopowego. Podczas niego specjalnymi kleszczykami lekarz pobiera materiał do badania uzyskany w ten sposób fragment wysyła się do badania histopatologicznego. Celiakia — dieta Celiakia jest chorobą nieuleczalną i pacjent dla zachowania zdrowia musi przejść na dietę bezglutenową. Dieta bezglutenowa polega na całkowitym usunięciu z jadłospisu produktów zawierających gluten. To na początku nie jest łatwe zadanie, ponieważ nie wystarczy jedynie odstawić białe pszenne pieczywo. Gluten ukrywa się w życie i jęczmieniu, w kaszy mannie, semolinie, w pszenicy kamut, czy w seitanie. Fot. iStock Do produktów bez zawartości glutenu należą kukurydza, ryż, ziemniaki, soja, proso, gryka, rośliny strączkowe, sorgo, tapioka, amarantus, maniok, orzechy. Dieta bezglutenowa dopuszcza także mięso, jaja, mleko, owoce i warzywa, wodę, kawę naturalną, soki owocowe, wody mineralne, kompoty, napary z ziół. Przed zakupem konkretnego produktu należy przyjrzeć się etykiecie, gdzie pojawiają się informacje, czy dany produkt może zawierać gluten. Symbol przekreślonego kłosa na opakowaniu ułatwia wyszukanie produktu bezglutenowego. Dieta bezglutenowa powinna być prawidłowo zbilansowana, aby uniknąć pojawienia się niedoborów substancji odżywczych. Takie działanie jest konieczne, ponieważ bez względu na postać celiakii (klasyczna, nietypowa, bezobjawowa), może prowadzić ona do sytuacji niedożywienia, osteoporozy, zaburzeń płodności, zaburzeń neurologicznych, anemii, pierwotnej marskości lub stłuszczenia wątroby, niedokrwistość z braku żelaza i wielu innych zaburzeń. źródło: Herbata z dzikiej róży zaliczana jest do rozgrzewających herbat ziołowych. Okres jesienno-zimowy to idealny czas, w którym możemy parzyć duże dzbanki tego napoju. Ze względu na liczne właściwości zdrowotne herbata z dzikiej róży jest naturalną i jednocześnie skuteczną metodą na wzmocnienie odporności. Jakie są więc korzyści z jej picia? Herbata z dzikiej róży to naturalny środek na poprawę zdrowia. Jeśli zastanawiasz się, czy warto ją pić? To odpowiadamy, że warto! Herbata z dzikiej róży ma lekko słodki smak. Jej aromat działa relaksująco i uspokajająco. Aby wzbogacić jeszcze doznania smakowe, można dodać miód lub imbir. Wprowadzając do jadłospisu przynajmniej jedną filiżankę herbaty z dzikiej róży, podejmujesz bardzo dobrą decyzję. Spis treściHerbata z dzikiej róży: jakie ma właściwości? Herbata z dzikiej róży: na co pomaga?Herbata z dzikiej róży: jak zaparzyć? Herbata z dzikiej róży: jakie ma właściwości? Herbata z dzikiej róży wytwarzana jest z owoców tego krzewu. Czerwone i soczyste owoce dzikiej róży mają właściwości lecznicze i kosmetyczno-pielęgnacyjne, o których wiadomo już od bardzo dawna. Są one kopalną witamin (C, E, K oraz z grupy B) i składników mineralnych. Dodatkowo dojrzałe owoce róży zawierają - według naukowców - nawet 130 związków o dobroczynnym wpływie na zdrowie człowieka. Są nimi bioflawonoidy karotenoidy (beta-karoten, likopen i zeaksantyna) garbiniki pektyny kwasy organiczne, w tym kwas jabłkowy i kwas cytrynowy olejki eteryczne sole mineralne: magnez, sód, potas, wapń i żelazo Regularnie picie herbaty z dzikiej róży zapewnia gamę prozdrowotnych korzyści. Moc witamin i substancji oraz bogactwo smaku i aromatu ujęta w jednej kompozycji przypadnie do gustu już od pierwszego łyku. Więc warto ją spróbować! Herbata z dzikiej róży: na co pomaga? Herbata z dzikiej róży ze względu na zawartość witaminy C jest pomocna w leczeniu przeziębienia. Ma za zadanie poprawić funkcjonowanie układu odpornościowego i uzupełnić jego zapotrzebowanie na witaminy. Na co działa jeszcze herbata z dzikiej róży? Działa przeciwgrzybicznie, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie Chroni przed chorobą niedokrwienną serca Łagodzi problemy związane z układem pokarmowym z żołądkiem czy biegunką Zmniejsza dolegliwości bólowe stawów Reguluje poziom cukru Uspokaja w stanach pobudzenia nerwowego Poprawia wygląd skóry – opóźnia proces starzenia się skóry, zwiększa jej elastyczność i zapobiega powstawaniu zmarszczek Przeczytaj też: Dzika róża: niezwykle bogate źródło witaminy C. Przepisy na przetwory z róży Herbata z dzikiej róży: jak zaparzyć? Herbatę z dzikiej róży można bez problemu dostać zarówno w sklepach zielarskich, jak i ze zdrową żywnością. Niemniej warto przygotować rozgrzewający napój samemu według naszego przepisu. Aby cieszyć się jego smakiem późną zimą, najpierw musimy zawczasu zaopatrzyć się w dojrzałe owoce dzikiej róży, które zbiera się na przełomie sierpnia i września. Jak już zbierzemy owoce z dzikiej róży, to musimy przygotować je do suszenia. Przecinamy owoce z dzikiej róży na połówki i usuwamy z nich środek i włoski. Dokładnie płuczemy. Rozsypujemy na blasze. Ustawiamy piekarnik na 90 stopni, a po upływie 30 minut zmniejszamy temperaturę do 60 stopni. Przystępujemy do suszenia owoców z dzikiej róży, aż do momentu, gdy będą się kruszyć pod naciskiem. Przechowujemy je w ciemnym, suchym miejscu w szczelnym pojemniku np. słoiku. Teraz przygotowanie herbaty z dzikiej róży to prosta sprawa. Suszone owoce z dzikiej róży zalewamy gorącą wodą i parzymy pod przykryciem do 15 minut. Wystarczy chwila i rozgrzewający napój będzie gotowy do spożycia! Picie herbaty z owoców dzikiej róży zaleca się w szczególności: kobietom w okresie ciąży i karmienia rekonwalescentom osobom w stanie ogólnego osłabienia i zmęczenia oraz walczącym z anemią Sonda Pijesz herbaty owocowe? Tak Nie Od czasu do czasu Dzika róża w kosmetyce – wykorzystaj jej potencjał Zniewalająco pachnie, ma przepiękne kwiaty, a przy tym można ją spotkać niemal w każdej okolicy – to właśnie dzika róża. Ale czy wiesz, że ta roślina jest nie tylko wspaniałą ozdobą, ale i cennym surowcem kosmetycznym? Zobacz, jakie są jej właściwości oraz jak ją wykorzystać do przygotowania naturalnych preparatów do pielęgnacji. Dzika róża – charakterystyka Dzika róża (Rosa canina L.) lub – jak chcą niektórzy – szypszyna, jest krzewem z rodziny różowatych, która występuje na większości półkuli północnej. Rośnie w obszarach ciepłych oraz umiarkowanych – zarówno w Europie, jak i w Afryce Północnej czy w Azji. Można ją też spotkać na półkuli południowej – w Australii oraz Nowej Zelandii. Ten gatunek róży łatwo rozpoznać. Intensywnie różowe lub subtelne, białawe kwiaty na długich szypułkach, ostro ząbkowane, jajowato-eliptyczne liście, a na jesień purpurowo-czerwone owoce. I oczywiście ten zapach kwiatów! Intensywny, a zarazem niezwykle przyjemny. Jednak piękny pokrój i zjawiskowe kwiaty to nie jedyne zalety tej rośliny. Znajduje ona zastosowanie zarówno w sztuce kulinarnej (nie tylko do parzenia herbatki), jak i w ziołolecznictwie (surowcami fitoterapeutycznymi są owoce) oraz w kosmetyce. W tej ostatniej dziedzinie wykorzystuje się kwiaty i owoce. Dzika róża w kosmetyce – jakie ma właściwości? Na czym polega fenomen dzikiej róży? Chodzi o zawartość bogatej gamy cennych składników – takich, które wspierają zachowanie pięknej, zdrowej skóry. Są to przede wszystkim: witamina C – naturalny przeciwutleniacz, który wspiera walkę z wolnymi rodnikami i przebarwieniami oraz wspomaga proces tworzenia kolagenu istotnego dla jędrności skóry; flawonoidy – antyoksydanty, które wspomagają procesy anti-aging, a także walkę z zapaleniami skóry, wzmocnienie naczyń krwionośnych oraz procesy ściągania i gojenia się skóry, olejki eteryczne, kwasy owocowe – wspomagają prawidłowe złuszczenie naskórka, a co za tym idzie, regenerację naskórka i jego wygładzenie oraz zmiękczenie. W owocach zawarte są również garbniki, kwasy owocowe, pektyny. Dla kogo są kosmetyki z dziką różą? Kosmetyki, w których składzie znajduje się dzika róża, mają bardzo szerokie zastosowanie. Świetnie spiszą się w przypadku skóry: problematycznej – np. z trądzikiem, z przebarwieniami oraz plamami pigmentacyjnymi, naczynkowej, szorstkiej i suchej, mieszanej, łojotokowej. Warto więc wprowadzić ten składnik do swojej rutyny pielęgnacyjnej. Jak zrobić naturalne kosmetyki z dziką różą? Do przygotowania kosmetyków DIY z dziką różą możesz wykorzystać zarówno płatki kwiatów, jak i owoce. Te pierwsze zbierzesz w okresie od końca maja do lipca (w zależności od regionu Polski), natomiast drugie – mniej więcej we wrześniu. Oto kilka ciekawych przepisów na produkty, które mogą wprowadzić nową jakość do Twojej pielęgnacji. Tonik z płatków dzikiej róży – wersja 1 Tonik z płatków dzikiej róży pomoże wyrównać pH skóry i utrzymać prawidłowy przebieg złuszczania naskórka. Warto nim przecierać twarz po jej oczyszczeniu rano i wieczorem. Proces jego przygotowywania jest dwuetapowy. W pierwszym etapie przygotuj ocet różany: zalej płatki różane octem jabłkowym (tak, aby płyn przykrywał ich powierzchnię). Odłóż w zaciemnione miejsce na ok. 14 dni. Odsącz płatki przez sitko. W drugim etapie należy rozcieńczyć ocet z wodą. Zastosuj wodę źródlaną lub miękką wodę kranową (najlepiej przefiltrowaną). Zalecane stężenie octu do wody to 1:2. Tonik przechowuj w lodówce, szczelnie zamknięty. Najlepiej przygotowywać go małymi porcjami. Tonik z płatków róży – wersja 2 Tonik z płatków róż możesz przygotować też znacznie prościej – z myślą o odświeżeniu i rozświetleniu cery. W tym celu: zalej wodą garść płatków dzikiej róży, gotuj przez ok. 1-2h, aż do zafarbowania wody i pojawieniu się na jej powierzchni plam olejku, przelej całość do butelki i ostudź, przechowuj w lodówce. Uwaga! Lepiej przygotować niewielką porcję, ponieważ taki kosmetyk zachowuje swoje właściwości przez ok. 2-3 tygodnie. Maseczka z owoców dzikiej róży U schyłku lata zbierz owoce dzikiej róży. Rozdrobnij kilka sztuk za pomocą blendera. Dodaj kilka kropel oliwy z oliwek bądź oleju arganowego, aby powstała gęsta papka. Nałóż na twarz, pomijając okolice oczu. Zmyj letnią wodą mniej więcej po 15 minutach. Taka maska dostarczy skórze dużej porcji witaminy C, która wspomoże jej odżywienie oraz niwelację przebarwień i rozświetlenie. Czy można samemu przygotować olejek różany z płatków? Jednym z cennych składników kosmetyków jest także olejek z płatków róży. Ten eteryczny, dostępny w sklepach, powstaje w procesie destylacji parowej płatków. Do przygotowania 1 litra takiego olejku potrzeba… 2-3 tony samych płatków! Dlatego jego samodzielne przygotowanie byłoby bardzo utrudnione. Lepiej sięgnąć po gotowy produkt, np. olejek różany dostępny w naszym sklepie. Uwaga! To produkt, którego nie można bezpośrednio aplikować na skórę – należy go rozcieńczyć w oleju bazowym, np. arganowym czy oliwie z oliwek. Możesz też samodzielnie przygotować olejek różany na bazie maceratu z płatków. Aby powstał, należy: zebrać płatki dzikiej róży – oczywiście w miejscu położonym z dala od ruchliwych ulic. Najlepiej zrobić to rano, w suchy i słoneczny dzień; spryskać je 60% spirytusem i pozostawić na ok. 15 minut; umieścić płatki w wyparzonym i wysuszonym słoiku i zalać olejem z pestek z winogron – tak, aby przykrył całość; porządnie zakręcić słoik i ustawić na nasłonecznionym parapecie; codziennie potrząsać słoikiem i, ewentualnie, uchylać wieczko na 1-2 minuty, aby nie doszło do procesu fermentacji; po 4-6 tygodni zlać olej do butelki z ciemnego szkła i przechowywać w chłodnym miejscu, np. lodówki. Taki produkt można wykorzystać jako dodatek do kremów, balsamów do ciała, mgiełek czy też aplikować bezpośrednio na skórę. Zarówno płatki, jak i owoce dzikiej róży są niezwykle cennymi surowcami kosmetycznymi. Wykorzystaj je i przekonaj się, jak mogą wspomóc pielęgnację Twojej skóry! Sposób przygotowania: surowe owoce dzikiej róży w słoikach Owoce pozbawić pestek, przepłukać, osączyć na sicie. Owoce władać do wygotowanych słoików, przesypując je cukrem dosyć dużą ilością cukru. Na wierzchu powinna się znajdować warstwa cukru. Całość przykryć krążkiem z papieru pergaminowego umoczone spirytusem. Następnie zakręcić zakrętką. Słoiki ustawić najlepiej w lodówce, ale można też w innym chłodnym miejscu je ustawić. Tak zakonserwowane owoce przetrwają parę miesięcy. Podobne przepisy

dzika róża w słoiku