Celem wyceny marki i innych aktywów niematerialnych jest najczęściej ustalenie wartości na potrzeby transakcyjne (kupno/sprzedaż, aporty do spółek, określenie poziomu opłat licencyjnych lub franczyzowych) a także na potrzeby postępowań cywilnoprawnych, sprawozdawczości finansowej (testy na utratę wartości aktywów; alokacja ceny Kurs akcji Synthos mocno spada, po tym jak spółka opublikowała raport dotyczący wystąpienia przesłanek do przeprowadzenia testów na utratę wartości części zagranicznych aktywów Spółki. Kurs akcji szybko zareagował mocnym spadkiem wartości. O czym poinformował Synthos? Synthos S.A. opublikował raport 17/2017, w którym poinformował „iż w wyniku przeglądu istotnych Testowanie trwałej utraty wartości aktywów trwałych. Kliknij ten film i zobacz, jak można przeprowadzić test na utratę wartości środków trwałych.Zobacz także Raport roczny 2020. 9. Test na utratę wartości. 9. Test na utratę wartości. Z uwagi na rodzaj prowadzonej działalności, zdecydowana większość pojedynczych aktywów Grupy nie wypracowuje wpływów pieniężnych, które byłyby niezależne od wpływów generowanych przez pozostałe aktywa, w związku z tym Grupa Negatywny wpływ pandemii COVID – 19 na otoczenie gospodarcze został uwzględniony w przeprowadzonych w 2020 roku testach na utratę wartości firmy powstałej z nabycia Nordea Bank Polska S.A. a także akcji Banku Pocztowego S.A. W wyniku przeprowadzonych testów Bank ujął w roku 2020 odpisy z tego tytułu w pozycji „Wynik z tytułu Test na utratę wartości aktywów powinien być przeprowadzany w sytuacjach, gdy istnieją dowody sugerujące, że wartość aktywów może być niższa niż ich wartość księgowa. Takie dowody mogą obejmować, między innymi, znaczące zmiany w otoczeniu rynkowym, uszkodzenia fizyczne aktywów, czy też zmiany w ustawodawstwie wpływające . TEST NA UTRATĘ WARTOŚCI AKTYWÓWBiuro aktuarialno-finansowe przeprowadza testy na utratę wartości firmy, aktywów niematerialnych, czy akcji/udziałów w innych podmiotach. Oferta skierowana jest dla podmiotów stosujących krajowe i międzynarodowe standardy rachunkowości (MSR36 lub KSR4).SPRAWDŹ NASZE REFERENCJEPROCES PRZEPROWADZENIA TESTU NA UTRATĘ WARTOŚCI AKTYWÓW W SIĘ Z NAMIProsimy o zgłoszenie zapytania to zrobić na kilka sposobów:Telefonicznie: 503 107 999Email: attuario@ kontaktowy znajdujący się na stronie..01SKONTAKTUJ SIĘ Z I PODPISANIE UMOWYDoradca po omówieniu szczegółów wysyła ofertę zawierającąopis i zakres usługi(data wyceny, przedmiot wyceny)termin realizacji,cenę etapem jest podpisanie umowy na realizację usługi..02OFERTA I PODPISANIE DANYCH I PRZYGOTOWANIE WYCENYNasza współpraca rozpoczyna się od przekazania Państwu pliku z listą pytań dotyczących analizowanego aktywa, dla którego przeprowadzony będzie test na utratę finansowe oraz ustalone na podstawie przesłanych informacji założenia pozwolą na sporządzenie testu na utratę wartości aktywa będącego przedmiotem usługi..03DOSTARCZENIE DANYCH I PRZYGOTOWANIE Z WYCENYEfektem naszych prac jest raport zawierający:zrozumiały opis metody,szczegółowe założenia orazwyniki wyceny przedstawione w sposób łatwy do każdym etapie procesu wyceny otrzymają Państwo wsparcie merytoryczne naszych ekspertów..04RAPORT Z WYCENY Nasza oferta dla podmiotów stosujących krajowe i międzynarodowe standardy rachunkowości obejmuje przeprowadzenie testu na utratę wartości firmy, aktywów niematerialnych, czy akcji/udziałów w innych podmiotach. Zgodnie z MSR 36, test na utratę wartości powinien zostać przeprowadzony dla: Wszystkich rodzajów aktywów (z pewnymi włączeniami wskazanymi w MSR 36 dotyczącymi aktywów, których kwestia uraty wartości została uregulowana w innych niż 36 międzynarodowy standard rachunkowości i sprawozdawczości finansowej) jeżeli zachodzą uzasadnione przesłanki, że mogła nastąpić utrata wartości tych aktywów. Test na utratę wartości przeprowadza się na koniec okresu sprawozdawczego. Wartości niematerialnych o nieskończonym okresie użytkowania, Wartości niematerialnych nie przyjętych jeszcze do użytkowania, Wartości firmy. Test na utratę wartości niematerialnych o nieskończonym okresie użytkowania lub niedostępnych jeszcze do użytkowania oraz test na utratę wartości firmy przeprowadza się co najmniej raz w roku, bez względu na to, czy zachodzą przesłanki do utraty wartości tych aktywów. Powyższe wymagania powodują, że najczęściej realizuje się: Test na utratę wartości firmy powstałej w wyniku przejęcia przedsiębiorstwa, Test na utratę wartości znaku towarowego ujętego w bilansie w efekcie transakcji zakupu lub aportu, Test na utratę wartości akcji lub udziałów w innych podmiotach (zależnych lub stowarzyszonych). Test na utratę wartości wg MSR 36, polega na porównaniu wartości bilansowej z wartością odzyskiwalną składnika (jednego lub zespołu) aktywów stanowiących ośrodek wypracowujący środki pieniężne. Wartość odzyskiwalna składnika aktywów, to wyższa z dwóch: wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży, lub wartości użytkowej. Wartość godziwa to cena, którą otrzymano by ze sprzedaż składnika aktywów lub zapłacono by za przeniesienie zobowiązania w transakcji przeprowadzonej na zwykłych warunkach między uczestnikami rynku na dzień wyceny. Wartość użytkowa to wartość bieżąca, szacowanych przyszłych przepływów pieniężnych uzyskanych z dalszego użytkowania składnika aktywów. Ponieważ wartość godziwa rozumiana jako potencjalna cena sprzedaży bywa często subiektywna, a jej ustalenie może nastąpić dopiero w toku realnej inicjatywy sprzedaży danego aktywa, najbardziej praktyczne i najprostsze jest sporządzenie testu na utratę wartości, poprzez oszacowanie wartości użytkowej. O ile oczywiście przedmiotowe aktywa lub inne podobne do nich, nie są przedmiotem obrotu na aktywnym rynku lub nie były przedmiotem transakcji w niedalekiej przeszłości. Metoda szacowania wartości użytkowej opisana w MSR 36 klasyfikuje ją do podejścia dochodowego wyceny przedsiębiorstw. Wymagany sposób ustalenia przyszłych przepływów pieniężnych i stopy dyskontowej wskazuje jednak pewne modyfikacje jakim musi zostać poddana klasyczna wycena spółki metodą DCF na potrzeby testu na utratę wartości. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości Finansowej (MSSF) częstotliwość przeprowadzania testów nie jest warunkowana podsumowywaniem roku, lecz istniejącymi przesłankami. Pomocny w odpowiedzi na pytanie, jak często przeprowadzać takie testy i kiedy dokonywać odpisów, może być Międzynarodowy Standard Rachunkowości numer 36 – utrata wartości aktywów (dalej MSR 36). MSR 36 ma zastosowanie do wszystkich aktywów z wyjątkiem aktywów regulowanych przez inne właściwe dla nich standardy. Standard ten nie reguluje przykładowo zapasów, aktywów powstających w wyniku realizacji umowy o usługę budowlaną, aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego, aktywów z tytułu świadczeń pracowniczych, nieruchomości inwestycyjnych oraz aktywów biologicznych. Jak ustalić wartość odzyskiwalną Celem tego standardu jest uregulowanie procedur, jakie jednostki gospodarcze powinny stosować w celu zapewnienia, że składniki ich aktywów są wykazywane w wartościach nieprzekraczających ich wartości odzyskiwalnej. Ta ostatnia definiowana jest jako wyższa z dwóch wartości – tej, którą można uzyskać na drodze jego użytkowania (mierzonej wartością bieżącą przyszłych przepływów pieniężnych, jakie oczekuje się, że ten składnik wygeneruje), oraz oczekiwanej ceny sprzedaży pomniejszonej o koszty sprzedaży. Jeśli wartość bilansowa składnika przekroczyła tę wartość, uznaje się, że dany składnik aktywów wartość utracił, co oznacza, że jednostka powinna ująć w księgach odpis aktualizujący. Jak zastosować teorię w praktyce Pierwszym krokiem analizy utraty wartości jest wyszczególnienie z posiadanego majątku trwałego aktywów o określonym i nieokreślonym okresie użytkowania. Aktywa o nieokreślonym okresie użytkowania powinny być testowane corocznie bez względu na to, czy istnieją przesłanki wskazujące na możliwość wystąpienia utraty ich wartości. Typowymi aktywami o nieokreślonym okresie użytkowania są niektóre z wartości niematerialnych i prawnych oraz wartość firmy. Dla pozostałych aktywów trwałych, to jest aktywów o określonym okresie użytkowania, przeprowadzamy testy na trwałą utratę wartości jedynie w przypadku wystąpienia przesłanek wskazujących na taką utratę wartości. Jeśli chodzi o przesłanki, to istnieją dwie grupy okoliczności, które potencjalnie mogą wskazywać na istnienie utraty wartości, a mianowicie przesłanki pochodzące z zewnętrznych oraz z wewnętrznych źródeł informacji. Okoliczności pochodzące z zewnętrznych źródeł to utrata wartości rynkowej danego składnika lub grupy aktywów, nadchodzące zmiany o charakterze technologicznym, rynkowym, prawnym lub gospodarczym itp. Do przesłanek pochodzących z wewnętrznych informacji należą natomiast istnienie dowodów, że nastąpiła utrata przydatności danego składnika aktywów lub jego fizyczne zniszczenie, zachodzące niekorzystne zmiany co do możliwości zakresu lub sposobu użytkowania danego składnika aktywów lub grupy aktywów, lub też sytuacja, gdy jednostka spodziewa się spadku ekonomicznych wyników uzyskiwanych z poszczególnych aktywów. W przypadku, kiedy wystąpi chociaż jedna z wyżej wymienionych okoliczności (katalog przesłanek jest otwarty, może być on różny dla poszczególnych jednostek), należy przeprowadzić test. Dokonanie odpisów aktualizujących nie wiąże się z rezygnacją z części lub całości działalności, a jedynie z „urealnieniem" wartości majątku do?poziomu zgodnego z jego możliwościami przynoszenia korzyści ekonomicznych. W praktyce z odpisem mamy do czynienia najczęściej w przypadku stwierdzenia występowania okoliczności w stosunku do pojedynczego elementu aktywów trwałych. Jeśli jednak przesłanka dotyczy grupy aktywów trwałych, spółki powinny przeprowadzić test na utratę wartości całej grupy aktywów. Czy konieczne jest dokonywanie odpisów aktualizujących? Odpisy aktualizacyjne, poza przypadkami, kiedy dotyczą pojedynczych aktywów trwałych, najczęściej budzą spore wątpliwości lub nawet sprzeciw organów zarządzających oraz samych właścicieli spółek. O ile dokonanie odpisu pojedynczego składnika aktywów trwałych jest dla wszystkich zrozumiałe i trudno jest wyobrazić sobie sytuację, by nieużytkowany środek trwały lub środek, który utracił swoje ekonomiczne właściwości, nie został odpisany, o tyle odpis grupy aktywów, a nawet sam test na trwałą utratę wartości jest traktowany po macoszemu. Dlaczego tak jest? Otóż zarządzający boją się reakcji odbiorców sprawozdania finansowego na dokonanie takich odpisów. Wydaje im się, że rozpoznanie odpisów aktualizujących grupy środków trwałych lub wartości firmy świadczy o błędach zarządczych w postaci nietrafionych decyzji polegających na zakupie nieprzydatnego parku maszynowego lub zainwestowaniu środków pieniężnych w aktywa, które nie dadzą w przyszłości zamierzonego zwrotu. Nic bardziej mylnego – wszyscy musimy pamiętać o tym, że zmienia się środowisko, w którym prowadzona jest działalność przez poszczególne podmioty gospodarcze, co sprawia, że podjęte w przeszłości decyzje mogą stracić na swojej ekonomicznej atrakcyjności. Niedokonanie odpisów aktualizujących w przypadku, kiedy mamy okoliczności na to wskazujące, powoduje, że podmiot gospodarczy nie jest w stanie odciąć się od niekorzystnych wyników i ciągnie z sobą balast w postaci aktywów niegenerujących wystarczających korzyści ekonomicznych. Dla zobrazowania tej sytuacji wyobraźmy sobie, że mamy spółkę o dość prostej strukturze, gdzie funkcjonują dwie linie produkcyjne – jedna produkująca ciasta oraz druga pieczywo – i ze względu na odmienne parametry wytwarzania takich produktów nie wykorzystuje się do ich celów majątku wspólnego. Ze względu na zmieniające się trendy mody, obserwuje się spadek zapotrzebowania na wyroby ciastkarskie, dodatkowo popyt na te wyroby spadł z uwagi na pogorszenie się ogólnej sytuacji gospodarczej. Przychody z wyrobów cukierniczych w ostatnich trzech latach generowały ujemne wyniki finansowe i planuje się, że w kolejnych pięciu latach wyniki te będą dalej się obniżać i średnio spółka osiągnie na tej działalności około 500 tys. straty rocznie. Zyski z produkcji pieczywa utrzymują się natomiast na stabilnym poziomie z niewielką tendencją wzrostową. Szacuje się, że zyski z produkcji pieczywa będą się utrzymywać na poziomie około 600 tys. rocznie. Patrząc na przedsiębiorstwo jako całość odbieramy je jako biznes generujący zyski na poziomie około 100 tys. rocznie, czyli jako biznes średnio atrakcyjny z punktu?widzenia inwestorów i banków. W przypadku?dokonania testu na utratę wartości prawdopodobnie zaistniałaby konieczność odpisania całości lub części aktywów związanych z wyrobami ciastkarskimi. Wynik w okresie sprawozdawczym, w którym dokonano by takiego odpisu, byłby dużo niższy – w zależności od wartości testowanych aktywów. W kolejnym okresie sprawozdawczym pozwoliłby jednak spółce wygenerować zyski na dużo większym poziomie, gdyż strata z działalności ciastkarskiej nie obniżałaby zysku z działalności piekarniczej. Większa atrakcyjność w oczach inwestorów Dokonanie odpisów aktualizujących nie wiąże się z zamknięciem części lub całości działalności, a jedynie z „urealnieniem" wartości majątku do poziomu zgodnego z jego możliwościami generowania korzyści ekonomicznych. Najważniejsze jest jednak zaplanowanie przyszłych przepływów, jakie aktywa trwałe będą generować w przyszłości. Tylko prawidłowa ocena takich możliwości pozwala na uzasadnione dokonanie odpisów. Test na trwałą utratę wartości jest jednym z rodzajów szacunków, co oznacza, że może on być zmieniany w okresach kolejnych, kiedy szacunki te również ulegają zmianie. Powinien być on jednakże wolny od błędów. Dokonywanie odpisów aktualizujących jest niezbędne przy prowadzeniu działalności gospodarczej, pozwala „odciąć się" jednorazowo od aktywności, której planowane w przyszłości wyniki będą w niekorzystny sposób wpływać na całość prowadzonego biznesu. To sprawi, że przedsiębiorstwo może się stać o wiele bardziej atrakcyjne z punktu widzenia potencjalnych inwestorów. W niniejszym artykule na prostym przykładzie przedstawiono procedurę przeprowadzenia testu na utratę wartości środka trwałego. W ramach testu należy określić wartość odzyskiwalną środka trwałego, która stanowi wyższą spośród wartości handlowej i wartości użytkowej. Wzilustrowanym w artykule przykładzie wartość środka trwałego była niższa aniżeli wartość handlowa. Określając wartość użytkową, uzyskano wprawdzie wynik wyższy aniżeli określona wartość handlowa, jednakże niższy od wartości środka trwałego wykazanego w bilansie. Tym samym test na utratę wartości wykazał, iż wartość księgowa jest niższa aniżeli wartość odzyskiwalna, co obliguje firmę do skorygowania wartości środka trwałego. Zobacz szczegóły publikacji "Testy na utratę wartości aktywów – case study" » Kiedy sporządza się test na utratę wartości aktywów?Obowiązek przeprowadzenia testu na utratę wartości nakłada Międzynarodowy Standard Rachunkowości 36. Zgodnie z MSR 36 test powinien zostać sporządzony dla:Test na utratę wartości niematerialnych o nieokreślonym okresie użytkowania oraz test na utratę wartości firmy należy przeprowadzać co roku, niezależnie od wystąpienia przesłanek utraty wartości tych CMT posiada wieloletnie doświadczenie przy sporządzaniu testów na utratę wartości firmy, akcji i udziałów oraz wartości niematerialnych dla spółek publicznych i przedsiębiorstw rodzinnych. Pomożemy zidentyfikować potrzebę i sprawnie przygotować niezbędną dokumentacje zgodnie z najwyższymi standardami.

test na utratę wartości aktywów